مروری
هانیه فراهانی؛ منصوره صادقی؛ فرشته موتابی؛ فضل الله احمدی؛ زهرا بی غم
چکیده
طلاق یکی از مهمترین عوامل استرس زای زندگی است و پیامدهای منفی بالقوه ای برای سلامت روانی و جسمی دارد. بنابراین ، توانایی فرد برای کنار آمدن با طلاق باعث سلامت عمومی بیشتر می شود. تمرکز مطالعات، بیشتر بر روی آثار طلاق بر کودکان و زنان متمرکز است ، در حالی که پیامدهای این پدیده بر مردان نادیده گرفته شده است. پژوهش ها نشان داده اند که مردان ...
بیشتر
طلاق یکی از مهمترین عوامل استرس زای زندگی است و پیامدهای منفی بالقوه ای برای سلامت روانی و جسمی دارد. بنابراین ، توانایی فرد برای کنار آمدن با طلاق باعث سلامت عمومی بیشتر می شود. تمرکز مطالعات، بیشتر بر روی آثار طلاق بر کودکان و زنان متمرکز است ، در حالی که پیامدهای این پدیده بر مردان نادیده گرفته شده است. پژوهش ها نشان داده اند که مردان طلاق گرفته بر اساس تعداد تجمعی سالهایی که به عنوان مرد طلاق گرفته زندگی کرده اند ، در خطر مرگ زودرس قرار دارند. همچنین فشار خون بالا عمدتاً به عنوان نتیجه آشفتگی در مردان طلاق گرفته شناخته می شود. تعداد محدودی از تحقیقات ناهمگن بر تجربه طلاق در مردان متمرکز شده است. درحالی که این پژوهش ها بیشتر به دنبال پیامدهای منفی هستند و گاهی پیامدهای مثبت مورد غفلت قرار گرفته است. برای از بین بردن این کاستی ها ، از روش مرور دامنه ای برای اجرای یک مطالعه اکتشافی در زمینه ادبیات ناهمگن کنونی استفاده می شود و برای پژوهش های آتی مفید خواهد بود.
پژوهشی
هوشنگ گراوند
چکیده
مقدمه: ویروس کرونا نه تنها سلامت جسمی را تحت تاثیر قرار می دهد، بلکه شیوع این ویروس می تواند اثرات روانی مخربی نیز داشته باشد. برای درمان و تشخیص، این اثرات باید شناسایی شوند. این پژوهش با هدف بررسی نقش میانجی همدلی در رابطه بین شفقت‌به‌خود و سرمایه روانشناختی با اضطراب کرونا انجام شد. روش: روش پژوهش، همبستگی از نوع تحلیل مسیر بود. ...
بیشتر
مقدمه: ویروس کرونا نه تنها سلامت جسمی را تحت تاثیر قرار می دهد، بلکه شیوع این ویروس می تواند اثرات روانی مخربی نیز داشته باشد. برای درمان و تشخیص، این اثرات باید شناسایی شوند. این پژوهش با هدف بررسی نقش میانجی همدلی در رابطه بین شفقت‌به‌خود و سرمایه روانشناختی با اضطراب کرونا انجام شد. روش: روش پژوهش، همبستگی از نوع تحلیل مسیر بود. جامعه‌ی این پژوهش شامل تمامی دانشجویان مقطع کارشناسی مرکز آموزش عالی پلدختر در سال تحصیلی 400-1399 بود. 210 دانشجو به صورت آنلاین در این مطالعه شرکت کردند و به مقیاس اضطراب بیماری کرونا ویروس، شاخص واکنش‌پذیری بین‌فردی، پرسشنامه سرمایه روانشناختی و مقیاس شفقت‌به‌خود پاسخ دادند. تحلیل داده‌ها به روش آماری تحلیل مسیر و با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS-22 و AMOS-24 انجام شد. نتایج: نتایج نشان داد سرمایه روانشناختی دارای اثر مستقیم بر اضطراب کرونا بود (01/0>p)؛ اما شفقت‌به‌خود بر اضطراب کرونا اثر مستقیم نداشت (05/0<p). شفقت‌به‌خود دارای اثر مستقیم بر همدلی بود (01/0>p)؛ اما سرمایه روانشناختی بر همدلی اثر مستقیم نداشتند. نتایج غیرمستقیم مسیرها نشان داد که فقط شفقت‌به‌خود با میانجی‌گری همدلی می‌تواند از میزان اضطراب کرونا بکاهد. نتیجه گیری: با توجه به نتایج بدست آمده، دانشجویانی که سرمایه روانشناختی و همدلی بالاتری دارند، اضطراب کرونا را با شدت کمتری تجربه می‌کنند و از دیگر سو، هر چه خودشفقتی افزایش یابد، همدلی نیز ارتقاء می‌یابد که نتیجه آن کاهش اضطراب کرونا می‌باشد. لذا می‌توان از طریق آموزش و ارتقاء شفقت‌به‌خود، همدلی را افزایش داده و از شدت اضطراب کرونا در دانشجویان کاست.
پژوهشی
خاتون پورمودت؛ زبیده دهقان منشادی
چکیده
مقدمه: همه‌گیری کووید-19 با میزان واگیری بالا و علائم ناشناخته منجر به استرس و به خطر افتادن بهزیستی روانی در افراد، به‌ویژه جوانان شده است. این مطالعه با هدف استفاده از مداخله شناختی-رفتاری مبتنی بر تاب‌آوری (R-CBT) از طریق یادگیری آنلاین برای کاهش اضطراب COVID-19 و بهبود بهزیستی روانشناختی انجام شد. روش: چهارده نفر از دانشجویان مرکز ...
بیشتر
مقدمه: همه‌گیری کووید-19 با میزان واگیری بالا و علائم ناشناخته منجر به استرس و به خطر افتادن بهزیستی روانی در افراد، به‌ویژه جوانان شده است. این مطالعه با هدف استفاده از مداخله شناختی-رفتاری مبتنی بر تاب‌آوری (R-CBT) از طریق یادگیری آنلاین برای کاهش اضطراب COVID-19 و بهبود بهزیستی روانشناختی انجام شد. روش: چهارده نفر از دانشجویان مرکز مشاوره تلفنی دانشگاه پیام نور مبتلا به اضطراب کرونا که به روش نمونه‌گیری داوطلبانه انتخاب‌شده بودند، نه جلسه مداخله شناختی-رفتاری مبتنی بر تاب‌آوری را با استفاده از سیستم مدیریت یادگیری (LMS) دریافت کردند. شرکت‌کنندگان مقیاس اضطراب بیماری کرونا (علی پور و همکاران، 2020) و مقیاس بهزیستی روانشناختی ریف (1989) را در پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری تکمیل کردند. درنهایت داده‌ها با استفاده از اندازه‌گیری مکرر و نرم‌افزار 21SPSS- مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: نتایج نشان‌دهنده تأثیر معنی‌دار مداخله شناختی-رفتاری مبتنی بر تاب‌آوری بر اضطراب کرونا و بهزیستی روانشناختی دانشجویان بود (p<0.0001) بود. همچنین آزمون تعقیبی LSD نیز تفاوت معنی‌داری را بین مراحل پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری در رابطه با اضطراب کرونا نشان داد ((p<0.05. بر این اساس، سطح اضطراب در مرحله پس‌آزمون و پیگیری کاهش یافت. همچنین نتایج نشان داد که بین مراحل پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری از نظر بهزیستی روانشناختی نیز تفاوت معنی‌داری وجود دارد ( 05/0>P). بدین‌صورت که سطح بهزیستی روانشناختی در مرحله پس‌آزمون و پیگیری افزایش یافت. بااین‌حال، تفاوت معنی‌داری بین مراحل پس‌آزمون و پیگیری مشاهده نشد که عدم پایداری اثر مداخله را در طول زمان برجسته می‌کند. نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج، می‌توان نتیجه گرفت که جلسات آنلاین مداخله شناختی-رفتاری مبتنی بر تاب‌آوری، همانند جلسات حضوری، می‌تواند مؤثر بوده و می‌توان در شرایط همه‌گیری بیماری‌ها یا درمان راه دور برای بهبود وضعیت روانی بیماران مضطرب مورداستفاده قرار گیرد.
پژوهشی
محمد اورکی؛ مجید صفاری نیا؛ سجاد بهرامی
چکیده
مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر بخشی مداخله شناختی رفتاری مبتنی بر ذهن آگاهی بر استرس ادراک شده، سازگاری با بیماری، کیفیت زندگی و کارکردهای شناختی در بیماران تحت شیمی درمانی انجام گرفت. روش پژوهش: طرح پژوهش، نیمه‌آزمایشی از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه افراد مبتلا به سرطان های سارکوم ...
بیشتر
مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر بخشی مداخله شناختی رفتاری مبتنی بر ذهن آگاهی بر استرس ادراک شده، سازگاری با بیماری، کیفیت زندگی و کارکردهای شناختی در بیماران تحت شیمی درمانی انجام گرفت. روش پژوهش: طرح پژوهش، نیمه‌آزمایشی از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه افراد مبتلا به سرطان های سارکوم – لنف و گوارش تحت شیمی‌درمانی در بیمارستان های تخصصی فیروزگر – طالقانی - شریعتی شهر تهران در نیم سال دوم سال 1400 تشکیل داد. نمونه پژوهش شامل 40 فرد مبتلا به سرطان بود که به صورت در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شده بودند( 20 نفر به گروه آزمایش و 20 نفر به گروه کنترل اختصاص یافتند). درمان به مدت 8 جلسه 90 دقیقه‌ای به صورت هر هفته دو جلسه توسط پژوهشگر انجام شد. داده‌های پژوهش با استفاده از مقیاس استرس ادراک شده کوهن، سازگاری با بیماری واتسون، کارکردهای شناختی بارکلی و کیفیت زندگی جمع‌آوری؛ و با روش آماری واریانس چند متغیره با اندازه‌گیری مکرر تجزیه و تحلیل شد. یافته‌ها: نتایج نشان دهنده تفاوت معناداری در تمام متغیرها بود و مداخله شناختی مبتنی بر ذهن‌آگاهی موجب بهبود معنادار استرس ادراک شده، سازگاری با بیماری، کیفیت زندگی و کارکردهای شناختی در گروه آزمایش و مرحله پس‌آزمون و پیگیری شده بود. نتیجه‌گیری: با توجه به یافته های پژوهش می توان نتیجه گرفت که مداخله شناختی مبتنی بر ذهن‌آگاهی در بهبود شاخص های روانشناختی افراد مبتلا به سطران موثر می‌باشد.
پژوهشی
هیمن محمودفخه؛ کژال عباسی
چکیده
چکیدههدف: هدف از انجام این پژوهش بررسی اثربخشی معنادرمانی گروهی بر پریشانی روانشناختی و باور به جهان عادل در بیماران مبتلا به ام اس، می باشد.روش: پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با گروه کنترل و آزمایش می باشد. جامعه آماری پژوهش حاضر بیماران مبتلا به ام اس در شهر ایلام در سال 1400 و به تعداد 583 بود. با توجه به روش پژوهش نیمه آزمایشی با گروه کنترل ...
بیشتر
چکیدههدف: هدف از انجام این پژوهش بررسی اثربخشی معنادرمانی گروهی بر پریشانی روانشناختی و باور به جهان عادل در بیماران مبتلا به ام اس، می باشد.روش: پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با گروه کنترل و آزمایش می باشد. جامعه آماری پژوهش حاضر بیماران مبتلا به ام اس در شهر ایلام در سال 1400 و به تعداد 583 بود. با توجه به روش پژوهش نیمه آزمایشی با گروه کنترل و آزمایش تعداد افراد نمونه 30 نفر (15 نفر گروه کنترل و 15 نفر گروه آزمایش) برآورد شد که از طریق معرفی افراد عضو در انجمن از طرف انجمن ام اس ایران به عنوان نمونه انتخاب شدند. روش نمونه گیری بصورت دردسترس می باشد. به منظور اندازه گیری متغیرها از پرسشنامه ی ارزیابی پریشانی روانشناختی کسلر (K10)، پرسشنامه باور به دنیای عادلانه توسط ساتون و داگلاس (2005)، دالبرت (1999) و دالبرت و همکاران (2001) استفاده شد. مداخله درمانی در این پژوهش بسته معنادرمانی گروهی برای بیماران ام اس، جلسات درمانی (بر اساس پکیج درمانی محمدی، دوگانه ای فرد و حیدری، 1398)، بود. جهت تحلیل داده ها از نرم افزار Spss24و آزمون کوواریانس یا آنکوا استفاده شد.یافته ها: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که بین گروه آزمایش و کنترل از نظر پریشانی روانشناختی و باور به جهان عادل با سطح اطمینان 95درصد تفاوت معناداری وجود دارد. بنابراین دو فرضیه اصلی تایید و فرض صفر رد شد. مشخص شد که معنادرمانی گروهی بر پریشانی روانشناختی و باور به جهان عادل در بیماران مبتلا به ام اس موثر است.نتایج: معنادرمانی گروهی بر پریشانی روانشناختی و باور به جهان عادل در بیماران مبتلا به ام اس موثر است. بنابراین این روش درمانی می تواند در کلینیک ها مفید باشد.
پژوهشی
محبوبه عباسی قمی؛ حسن حیدری؛ مجتبی محمدی جلالی
پژوهشی
پروین میرزایی
چکیده
مقدمه: بیماری کرونا (کووید-19) عنوان یک بیماری مسری است اکنون تمام سطوح زندگی انسانی را در برگرفته است. این بیماری با چنین گستردگی جهانی، اختلال های متعددی را در افراد ایجاد کرده است در واقع اختلال های ناشی از بیماری کرونا در بیشتر موارد اضطراب و استرس می باشند. یکی از روش های مقابله با افسردگی و اضطراب مثبت اندیشی می باشد. مثبت اندیشی ...
بیشتر
مقدمه: بیماری کرونا (کووید-19) عنوان یک بیماری مسری است اکنون تمام سطوح زندگی انسانی را در برگرفته است. این بیماری با چنین گستردگی جهانی، اختلال های متعددی را در افراد ایجاد کرده است در واقع اختلال های ناشی از بیماری کرونا در بیشتر موارد اضطراب و استرس می باشند. یکی از روش های مقابله با افسردگی و اضطراب مثبت اندیشی می باشد. مثبت اندیشی شیوه یا تمرکز مثبت ذهن فرد بر روی چیزی سازنده و خوب است و بنابراین تفکرات و عواطف منفی یا مخرب را از آن حذف می کند.روش کار: پژوهش حاضر یک پژوهش مداخله ای بوده و جامعه هدف دانشجویان دارای پرونده در دسترس تعیین بود. تعداد حجم نمونه 40 نفر بوده و بیماران به صورت تصادفی در دو گروه 20 نفری؛ آزمایشی و کنترل قرار گرفتند. روش نمونه گیری در درسترس بر اساس معیارهای ورودی و خروجی بود. در این پژوهش از مداخله آموزش مثبت اندیشی استفاده شد. روش سنجش تاثیر مداخله پرسش نامه بوده و به صورت طرح پیش آزمون-پس آزمون اجرا شد.نتایج: 22 نفر (55%) از پاسخگویان را مردان تشکیل داده اند و 18 نفر (45%) نیز زنان بوده اند. 75% شرکت کنندگان در رده سنی 45-25 بودند. همچنین 57.5% آنها دارای شغل آزاد بوده و 26 نفر از آنها (65%) نوع بیماریشان متوسط بوده است. نتایج نشان داد که آموزش مثبت اندیشی بر خودکارآمدی (P=0.00) ، کاهش افسردگی (P=0.00) و کاهش اضطراب (P=0.00) دانشجویان بهبود یافته از کرونا در شرایط کرونا تاثیر گذار بوده است. نتیجه گیری: آموزش مهارتهای مثبت اندیشی موثر بوده و موجب افزایش خودکارآمدی، کاهش اضطراب و کاهش افسردگی بیماران بهبود یافته از کرونا شده است و این نتایج بدست آمده با مطالعات پیشین در این زمینه هماهنگ است.
