پژوهشی
محبوبه هرمزی شیخ طبقی؛ مژگان آگاه هریس؛ فریبرز باقری
چکیده
چکیدههدف: دیابت، یکی از مهم ترین بیماری‌های مزمن است که دارای پیامدهای منفی جسمانی و روان‌شناختی است. در نتیجه انجام مداخله‌های کارآمد در کاهش این عواقب ضروری است. لذا هدف این پژوهش، مقایسه اثربخشی آموزش تنش‌زدایی خودزاد (AT) با آموزش تنظیم عاطفه (ART) بر سازگاری روان‌شناختی زنان مبتلا به دیابت نوع دو بود. روش: ابتدا از میان بیماران ...
بیشتر
چکیدههدف: دیابت، یکی از مهم ترین بیماری‌های مزمن است که دارای پیامدهای منفی جسمانی و روان‌شناختی است. در نتیجه انجام مداخله‌های کارآمد در کاهش این عواقب ضروری است. لذا هدف این پژوهش، مقایسه اثربخشی آموزش تنش‌زدایی خودزاد (AT) با آموزش تنظیم عاطفه (ART) بر سازگاری روان‌شناختی زنان مبتلا به دیابت نوع دو بود. روش: ابتدا از میان بیماران زن مبتلا به دیابت نوع دو مراجعه‌کننده به انستیتوی غدد ایران، 33 بیمار با نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی در سه گروه ( آموزش تنش‌زدایی خودزاد، آموزش تنظیم عاطفه و گواه) قرار گرفتند. شرکت‌کنندگان پیش از شروع و در پایان مداخله به پرسشنامه سازگاری روانی اجتماعی با بیماری (PAIS) پاسخ دادند. سپس آزمودنی‌های گروه ART و AT به مدت 10 هفته هر هفته یک جلسه 90 دقیقه‌ای آموزش‌های مرتبط را دریافت کردند و گروه گواه مداخله‌ای دریافت نکرد. نتایج: پس از جمع‌آوری داده‌ها، با روش آماری MANOVAو ANOVA مشخص شد اثر جمعی و تفکیکی نمرات هر هفت زیرمقیاس و همچنین نمره کل سازگاری روانی- اجتماعی با بیماری در هر دو گروه ART و AT در مقایسه با گروه کنترل کاهش معنادار داشت (05/0>P) که بیانگر افزایش سازگاری روان‌شناختی بود . اما این دو گروه AT و ART تفاوت معناداری با هم نداشتند (05/0<P). نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد که هر دو مداخله در بهبود سازگاری روان‌شناختی زنان مبتلا به دیابت نوع دو به واسطه تأثیر روی مکانیزم‌های هشیار یا ناهشیار ارتباط ذهن -بدن موثر واقع شده‌اند.
پژوهشی
سپهر پور خلیلی؛ الناز صادقی چوکامی؛ عباس ابوالقاسمی
چکیده
مقدمه: ویروس کرونا علاوه بر سلامت جسمانی، اثرات مخربی بر سلامت روان نیز می‌گذارد. به منظور تشخیص و درمان، این آثار مخرب باید مشخص شوند. بدین منظور هدف از مطالعة حاضر بررسی نقش کمال‌گرایی و شفقت به خود در پیش‌بینی اضطراب کرونا بود.روش: نمونه تحقیق شامل ۲۹۲ نفر شرکت کننده بود که به صورت آنلاین به سه پرسشنامة اضطراب کرونا، کمال‌گرایی ...
بیشتر
مقدمه: ویروس کرونا علاوه بر سلامت جسمانی، اثرات مخربی بر سلامت روان نیز می‌گذارد. به منظور تشخیص و درمان، این آثار مخرب باید مشخص شوند. بدین منظور هدف از مطالعة حاضر بررسی نقش کمال‌گرایی و شفقت به خود در پیش‌بینی اضطراب کرونا بود.روش: نمونه تحقیق شامل ۲۹۲ نفر شرکت کننده بود که به صورت آنلاین به سه پرسشنامة اضطراب کرونا، کمال‌گرایی چند بعدی هویت و فلت و مقیاس کوتاه شده شفقت به خود پاسخ دادند. اطلاعات این پژوهش به روشهای همبستگی و رگرسیون چندگانه مورد تحلیل قرار گرفت.نتایج: نتایج نشان داد که کمال‌گرایی و شفقت به خود می‌توانند اضطراب کرونا را پیش‌بینی کنند (۰۰۱/۰>). همچنین ذهنآگاهی و تجربه مشترک بشری از مقیاس شفقت به خود، و کمال‌گرایی خودمدار، دیگرمدار و جامعه مدار نیز میتوانستند اضطراب کرونا به صورت معنادار پیش‌بینی کنند (۰۰۱/۰>).یافتهها: نتایج به دست آمده نشان میدهد که کمال‌گرایی در تشدید و شفقت به خود در تعدیل اضطراب کرونا نقش مؤثر دارند. این نتایج می‌توانند نقش مؤثری در سیاستهای سلامت عمومی، تشخیص، پیشگیری و درمان اضطراب کرونا داشته باشند.
پژوهشی
کینوش کاشف کیوان؛ شهرام وزیری
چکیده
پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر رفتار درمانی عقلانی هیجانی بر کاهش اضطراب، افسردگی و پریشانی افراد مبتلا به اختلال اضطرابی صورت گرفت. این پژوهش کاربردی و از نوع نیمه آزمایشی (به صورت پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل) بود. جامعه پژوهش حاضر افراد با تشخیص اختلال اضطراب مراجعه کننده به بیمارستان لقمان شهر تهران بود. پس از انتخاب آزمودنی ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر رفتار درمانی عقلانی هیجانی بر کاهش اضطراب، افسردگی و پریشانی افراد مبتلا به اختلال اضطرابی صورت گرفت. این پژوهش کاربردی و از نوع نیمه آزمایشی (به صورت پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل) بود. جامعه پژوهش حاضر افراد با تشخیص اختلال اضطراب مراجعه کننده به بیمارستان لقمان شهر تهران بود. پس از انتخاب آزمودنی ها با رعایت ملاکهای ورود ، 20 نفر انتخاب شده، به طور تصادفی در دو گروه (رفتار درمانی عقلانی هیجانی و گروه کنترل) به طور مساوی (هرگروه 10 نفر) قرار گرفتند. برای اجرای این پژوهش، طرح آزمایشی پیش آزمون- پس آزمون با استفاده از مقیاس افسردگی اضطراب استرس (DASS )اجرا شد و گروه آزمایش تحت سه ماه(هر هفته یک جلسه دو ساعته) بود. نتایج با روش تحلیل کوواریانس تحلیل شد. نتایج نشان داد مداخله رفتاردرمانی عقلانی هیجانی به طور معناداری در کاهش پریشانی، افسردگی و اضطراب بیماران مؤثر واقع شد. بنابراین رفتاردرمانی عقلانی هیجانی با کمک به مراجع در جهت بازشناسی وسیع تر باورهای غیر منطقی خود و کاستن از اضطراب(سرزنش خود) و خصومت(سرزنش کردن دیگران و جهان) باعث کاهش مشکلات روان‌شناختی آنان می شود.
پژوهشی
علیرضا منشی ازغندی؛ سارا پاشنگ؛ سهیلا خداوردیان
چکیده
هدف: پژوهش حاضر به هدف بررسی رابطه بین حمایت اجتماعی ادراک شده بر اساس استرس ادراک شده با نقش میانجیگری تنظیم شناختی هیجان در بیماران مبتلا به کولیت اولسراتیو صورت کرفت.روش: روش پژوهش همبستگی و از نوع مدل‌یابی معادلات ساختاری است. جامعه آماری این پژوهش را کلیه بیماران مبتلا به کولیت اولسراتیو مراجعه کننده به کلینیک‌های گوارشی منطقه ...
بیشتر
هدف: پژوهش حاضر به هدف بررسی رابطه بین حمایت اجتماعی ادراک شده بر اساس استرس ادراک شده با نقش میانجیگری تنظیم شناختی هیجان در بیماران مبتلا به کولیت اولسراتیو صورت کرفت.روش: روش پژوهش همبستگی و از نوع مدل‌یابی معادلات ساختاری است. جامعه آماری این پژوهش را کلیه بیماران مبتلا به کولیت اولسراتیو مراجعه کننده به کلینیک‌های گوارشی منطقه 4 و 7 شهر تهران در سال 1398 تشکیل دادند، که از میان آنها، تعداد 261 نفر با روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش عبارت بودند از: حمایت اجتماعی ادراک شده (زیمت و همکاران، 1998)، استرس ادراک شده ( کوهن و همکاران، 1983) و تنظیم شناختی هیجان (گارنفسکی و کارایج، 2006).نتیجه: نتایج حاکی از آن بود که بین استرس ادراک شده و حمایت اجتماعی ادراک شده رابطه منفی وجود دارد ( 2.04=t، 0.13-=β) و بین استرس ادراک شده و تنظیم شناختی هیجان نیز یک رابطه منفی بین بیماران مبتلا به کولیت اولسراتیو وجود دارد ( 2.96=t، 0.21-=β). بین تنظیم شناختی هیجان و حمایت اجتماعی ادراک شده یک رابطه مثبت وجود دارد ( 7.18=t، 0.47 =β) اما تنظیم شناختی هیجان بین استرس ادراک شده و حمایت اجتماعی ادراک شده در بمیاران مبتلا به کولیت اولسراتیو نقش میانچی را دارا نیست. بر این اساس توجه به این متغیرها می تواند به محققان و درمانگران در تدوین برنامه درمانی مناسب در بیماران کولیت اولسراتیو کمک کننده باشد.
پژوهشی
زهرا خسروجردی؛ شهلا پاکدامن
چکیده
هدف:هدف پژوهش تعیین اضطراب کرونا نوجوان در رابطه بین توانمندی‌های منش و حمایت اجتماعی خانواده است. روش: روش پژوهش همسبتگی و جامعه آماری شامل 156 دانش‌آموز پایه نهم و دهم با روش نمونه‌گیری غیرتصادفی (دردسترس) از منطقه 4 تهران انتخاب شدند. دانش‌آموزان به سیاهه ارزش‌ها در عمل از مقیاس توانمندی‌های نوجوانان پارک و پیترسون (2006)، حمایت ...
بیشتر
هدف:هدف پژوهش تعیین اضطراب کرونا نوجوان در رابطه بین توانمندی‌های منش و حمایت اجتماعی خانواده است. روش: روش پژوهش همسبتگی و جامعه آماری شامل 156 دانش‌آموز پایه نهم و دهم با روش نمونه‌گیری غیرتصادفی (دردسترس) از منطقه 4 تهران انتخاب شدند. دانش‌آموزان به سیاهه ارزش‌ها در عمل از مقیاس توانمندی‌های نوجوانان پارک و پیترسون (2006)، حمایت اجتماعی خانواده پروسیدانو و هلر (1983) و اضطراب بیماری کرونا علی‌پور، قدمی، علی‌پور و عبداله‌زاده (1399) پاسخ دادند.نتیجه: نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد پیش‌بینی اضطراب روانی کرونا با توانمندی‌ها آزاداندیشی، عشق به یادگیری، یکپارچگی، سرزندگی، مهربانی، کارگروهی، بخشش و حمایت اجتماعی خانواده معنادار است. پیش‌بینی اضطراب جسمی کرونا، توانمندی خلاقیت، عشق به یادگیری، شهامت، مهربانی، هوش اجتماعی، کارگروهی، تواضع و فروتنی، امید و معنویت معنادار است و در پیش‌بینی اضطراب کلی کرونا، عشق به یادگیری، یکپارچگی، بخشش، فروتنی، امید، معنویت و حمایت اجتماعی خانواده معنادار (05/0 ˂P) است. نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد توانمندی‌های منش و حمایت اجتماعی خانواده بر کاهش اضطراب کرونا نقش موثری دارند و در شرایط استرس‌زا برای نوجوانان می‌توانند پشتیبانی و حمایت لازم را فراهم سازند.
پژوهشی
پریسا همایون پور؛ محمدرضا صیرفی؛ سحر قره
چکیده
هدف: رفتاردرمانی‌دیالکتیک که در اصل برای بیماران با خلق و خوی به شدت هیجانی مانند بیماران دوقطبی و اختلال شخصیت مرزی طراحی شده بود، بعدها کاربرد آن در سایر اختلالات مانند چاقی نیز دیده شد. این پژوهش با هدف پیدا کردن اثربخشی رفتاردرمانی‌دیالکتیک بر کاهش هیجانات منفی (مانند اضطراب، خشم و افسردگی) با کاهش وزن زنان چاق به دلایل متفاوت ...
بیشتر
هدف: رفتاردرمانی‌دیالکتیک که در اصل برای بیماران با خلق و خوی به شدت هیجانی مانند بیماران دوقطبی و اختلال شخصیت مرزی طراحی شده بود، بعدها کاربرد آن در سایر اختلالات مانند چاقی نیز دیده شد. این پژوهش با هدف پیدا کردن اثربخشی رفتاردرمانی‌دیالکتیک بر کاهش هیجانات منفی (مانند اضطراب، خشم و افسردگی) با کاهش وزن زنان چاق به دلایل متفاوت چاقی می‌پردازد. روش: این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی و به طرح پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری با گروه کنترل اجرا شد. جامعه آماری این پژوهش شامل خانم‌های چاق با نمایه توده بدنی بیشتر از 9/29 (کیلوگرم/متر مربع) بودند که به بیمارستان امیرالمومنین شهر تهران و یک کلینیک خصوصی مراجعه و تحت 13 جلسه گروه درمانی قرار گرفتند. داده‌ها با استفاده از پرسشنامه مقیاس پرخوری هیجانی به صورت خودگزارشی توسط بیماران و اندازه‌گیری وزن و قد برای نمایه توده بدنی توسط پرسنل دوره‌دیده گردآوری شد. یافته ها: نتایج تجزیه و تحلیل داده‌ها با آزمون تحلیل کوواریانس آمیخته با اندازه‌گیری مکرر نشان داد آموزش مهارتهای رفتاردرمانی‌دیالکتیک منجر به کاهش وزن و همچنین کاهش هیجانات منفی در مقایسه با گروه کنترل می‌شود. (001/0>ρ)نتیجه گیری: رفتاردرمانی دیالکتیک بر کاهش هیجانات منفی مانند اضطراب، خشم و افسردگی با کاهش وزن زنان چاق اثربخش است.
پژوهشی
پروین میرزایی
چکیده
مقدمه: بیماری کرونا (کووید-19) عنوان یک بیماری مسری است اکنون تمام سطوح زندگی انسانی را در برگرفته است. این بیماری با چنین گستردگی جهانی، اختلال های متعددی را در افراد ایجاد کرده است در واقع اختلال های ناشی از بیماری کرونا در بیشتر موارد اضطراب و استرس می باشند. یکی از روش های مقابله با افسردگی و اضطراب مثبت اندیشی می باشد. مثبت اندیشی ...
بیشتر
مقدمه: بیماری کرونا (کووید-19) عنوان یک بیماری مسری است اکنون تمام سطوح زندگی انسانی را در برگرفته است. این بیماری با چنین گستردگی جهانی، اختلال های متعددی را در افراد ایجاد کرده است در واقع اختلال های ناشی از بیماری کرونا در بیشتر موارد اضطراب و استرس می باشند. یکی از روش های مقابله با افسردگی و اضطراب مثبت اندیشی می باشد. مثبت اندیشی شیوه یا تمرکز مثبت ذهن فرد بر روی چیزی سازنده و خوب است و بنابراین تفکرات و عواطف منفی یا مخرب را از آن حذف می کند.روش کار: پژوهش حاضر یک پژوهش مداخله ای بوده و جامعه هدف دانشجویان دارای پرونده در دسترس تعیین بود. تعداد حجم نمونه 40 نفر بوده و بیماران به صورت تصادفی در دو گروه 20 نفری؛ آزمایشی و کنترل قرار گرفتند. روش نمونه گیری در درسترس بر اساس معیارهای ورودی و خروجی بود. در این پژوهش از مداخله آموزش مثبت اندیشی استفاده شد. روش سنجش تاثیر مداخله پرسش نامه بوده و به صورت طرح پیش آزمون-پس آزمون اجرا شد.نتایج: 22 نفر (55%) از پاسخگویان را مردان تشکیل داده اند و 18 نفر (45%) نیز زنان بوده اند. 75% شرکت کنندگان در رده سنی 45-25 بودند. همچنین 57.5% آنها دارای شغل آزاد بوده و 26 نفر از آنها (65%) نوع بیماریشان متوسط بوده است. نتایج نشان داد که آموزش مثبت اندیشی بر خودکارآمدی (P=0.00) ، کاهش افسردگی (P=0.00) و کاهش اضطراب (P=0.00) دانشجویان بهبود یافته از کرونا در شرایط کرونا تاثیر گذار بوده است. نتیجه گیری: آموزش مهارتهای مثبت اندیشی موثر بوده و موجب افزایش خودکارآمدی، کاهش اضطراب و کاهش افسردگی بیماران بهبود یافته از کرونا شده است و این نتایج بدست آمده با مطالعات پیشین در این زمینه هماهنگ است.
