انسجام در گفتمان سالمندان  کردزبان مبتلا به بیماری آلزایمر

مشتاقی, نیما; دهقان, مسعود; رقیب دوست, شهلا

doi:10.30473/ijohp.2020.53119.1082

نوع مقاله : پژوهشی

نویسندگان

¹ گروه آموزش زبان و زبان شناسی، دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی، کرمانشاه، ایران

² گروه زبان و ادبیات انگلیسی و زبان شناسی، دانشکدۀ زبان و ادبیات، دانشگاه کردستان، سنندج، کردستان، ایران

³ گروه زبان شناسیف دانشکدۀ زبان های خارجی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران

https://doi.org/10.30473/ijohp.2020.53119.1082

چکیده

چکیده
هدف: استفاده از ابزارهای انسجام باعث درک بیشتر گفتمان می‌شود. اما در گفتمان بیماران مبتلابه زوال عقل نوع آلزایمر (SDAT)، کاهش استفاده از این ابزارها سبب عدم برقراری ارتباط مؤثر می‌شود. ازاین‌رو، این پژوهش به بررسی ابزارهای انسجام در گفتمان این بیماران پرداخته است. درک بهتر اینکه چگونه این افراد تعاملات را مدیریت می‌کنند ممکن است منجر به رویکردهای مناسب برای آنها باشد روش:روش تحقیق این پژوهش، کمی و از نوع علی- مقایسه‌ای بوده و در یکی از سرای سالمندان کرمانشاه در سال 1398 انجام گرفته است. همچنین، جامعۀ آماری این پژوهش، شامل 20 نفر در دو گروه (10 نفر بیمار و 10 نفر سالم) بودند که به لحاظ سن(75-63)، جنسیت، بی‌سواد و کٌردزبان‌بودن همتا شدند. برای تعیین میزان زوال عقل، آزمون تعیین سطح کارکرد حافظه (CDR) اجرا شد. سپس گفتگوها آوانگاری و کدگذاری شدند و داده‌ها بر اساس نظریۀ هلیدی و حسن (1976) مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج آماری با استفاده از آزمون تی مستقل به دست آمد. یافته‌ها: یافته‌های پژوهش میزان استفاده از ابزارهای انسجام دستوری ارجاع (006/0. p=) ، پیوند (004/0=p) ، حذف (007/0=p) و جایگزینی (426/0=p) و ابزارهای انسجام واژگانی همانی (006/0=p) ، ترادف معنایی (012/0=p) ، شامل (001/0=p) ، واژه عام (002/0=p) و همایی (387 /0=p) بین دو گروه را متفاوت نشان می‌دهد. نتیجه‌گیری: نتایج نشان می‌دهد که در گفتمان بیماران آلزایمری کُردزبان، ابزارهای انسجامی دستوری و واژگانی به میزان کمتری مورداستفاده قرار می‌گیرند، اگرچه در گفتمان هر دو گروه سالم و بیمار میزان استفاده از ابزارهای انسجام دستوری به‌مراتب از فراوانی بیشتری نسبت به انسجام واژگانی برخوردار است.

کلیدواژه‌ها

مراجع

Ahangar, A., Jafarzadeh Fadaki, S. & Sehhati, A. (2015). The study of lexical relations device in speech of elderly Alzheimer participants and non-participants. Journal of Fundamentals of Mental Health, 18(1): 22-28.

De Lira, O.J., Minett,CS.T., Bertolucci, HF.P., & Ortiz ,KZ. (2018). Evaluation of macrolinguistic aspects of the oral discourse in patients with Alzheimer’s disease.InternationalPsychogeriatrics.6:1-11.

De Santi, S., Koenig, L., Obler, L. K. & Goldberger, J. (1994). Cohesive devices and conversational discourse in Alzheimer’s disease. In R. L. Bloom, L. K. Obler, S. De Santi, & J. Ehrlich (Eds.), Discourse analysis and applications: Studies in adult clinical populations, 201–214, Hillsdale, NJ: Lawrence Erlbaum Associates, Inc.

Dijkstra, K., Bourgeois, M., Allen,R., & Burgio, L.(2004). Conversational coherence: discourse analysis of older adults with and without dementia. Journal of Neurolinguistics, 17.4:263–283.

Glosser, G. & Deser, T. (1990). Patterns of Discourse Production among Neurological Participants with Fluent Language Disorders. Brain and Language, 40: 67-88.

Golbaz, A. (2008). Investigating the Discourse Features of Persian-Speaking Alzheimer's Participants. M.A. Thesis, Allameh Tabataba’i University, Tehran, Iran. [Persian]

Grossman, M., Mickanin, J., Onishi, K., Robinson,M.K. ,& D’Esposito,M. (1997). Lexical acquisition in probable Alzheimer's disease. Brain and Language, 60: 63-443.

Halliday, M.A.K. & Hasan, R. (1976). Cohesion in English. New York: Longman Group Limited.

Kamari, E. (2016). Investigation of Cohesion in the Oral Narratives of Normal Monolingual Persian-Speaking children. Researches in Linguistics, 8(2): 49-68. [Persian]

Lai Hisu, Y. (2014). Discourse Features of Chinese-Speaking Seniors with and without Alzheimer’s disease. Language and Linguistics, 15(3) 411–434.

Moatamedy, A. & Tangestani, Y. (2019). A Prediction Model of Cognitive Failures Based on Personality Dimensions and Lifestyle in the Elderly. Biquarterly Iranian Journal of Health Psychology; 1(2): 45-54

Ripich, D. N., Ziol, E., & Lee, M. M. (1998). Longitudinal effects of communication training on caregivers of persons with Alzheimer’s disease. Clinical Gerontologist, 19: 37–55.

Ripich, D. N., Carpenter, B. D., & Ziol, E. (2000). Conversational cohesion patterns in men and women with Alzheimer’s disease: a longitudinal study. International Journal of Language and Communication Disorders, 35, 49–64.

Rovshan, B. (2016). The Comparison of Descriptive Discourse among Elderlies with Alzheimer’s disease and Healthy Elderlies of Tehran. Journal of Health Psychology, 5(2), 19:19-32. [Persian]

Sarli, N. & Ishany, T. (2011). The Theory of Cohesion and Cohesive Harmony and The usage of it in a minimal story: The Tale of a Ladder. ZABANPAZHUHI (Journal of Language Research), 2(4): 51-77. [Persian]

Sherratt,S.,& Brayan,K.(2018). Textual cohesion in oral narrative and procedural discourse: the effects of ageing and cognitive skills. International Journal of Language & Communication Disorders.54. (1):95-109

انسجام در گفتمان سالمندان کردزبان مبتلا به بیماری آلزایمر

مراجع

مراجع

دوره 3، شماره 1 - شماره پیاپی 5شهریور 1399صفحه 53-60

دوره 3، شماره 1 - شماره پیاپی 5
شهریور 1399
صفحه 53-60