با همکاری مشترک دانشگاه پیام نور و انجمن روانشناسی سلامت ایران

نوع مقاله : پژوهشی

نویسنده

دانشیار گروه روان شناسی . دانشگاه مراغه

چکیده

زمینه و هدف: زمانی که شخص با رویدادهای استرس زا و تأثیرگذار بر روند زندگی مواجه می شود، تـنش‌هـایی را تجربه می کند که در صورت نداشتن مهارتهای تنظیم هیجان مناسب و مقابله مـؤثر، تـاب آوردن در برابر این شرایط برای او بسیار دشوار خواهد بود. این پژوهش با هدف تعیین نقش راهبردهای مقابله ای به عنوان عامل میانجی در ارتباط بین رویدادهای استرس زا و تاب آوری در دانشجویان دانشگاه انجام گرفت.
روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع بنیادی-همبستگی می باشد. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی دانشجویان یک دانشگاه در سال تحصیلی 97-1396 بودند. از بین جامعه مذکور با استفاده از روش نمونه گیری خوشه‌ای چند مرحله‌ای و با توجه به جدول مورگان تعداد 373 نفر از دانشجویان به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهای اندازه گیری پژوهش شامل پرسش نامه تاب‌آوری کونور و دیویدسون(2003)، پرسشنامه راهبردهای مقابله‌ای اندلر و پارکر(1990) و پرسشنامه رویدادهای استرس زا بروگا (1990) بود. به منظور بررسی فرضیه های پژوهش از روش همبستگی، رگرسیون چندگانه همزمان و تحلیل مسیر استفاده شد.
نتایج: طبق نتایج بدست آمده بین رویدادهای استرس زا و تاب آوری (01/0>p) و بین راهبرد های مقابله‌ای با تاب آوری و رویدادهای استرس زا رابطه وجود دارد (01/0>p).
نتیجه گیری: با توجه به نتایج بدست آمده، آموزش راهبردهای مقابله ای می‌تواند منجر به افزایش تاب آوری شود.

کلیدواژه‌ها

موضوعات