با همکاری مشترک دانشگاه پیام نور و انجمن روانشناسی سلامت ایران

نوع مقاله : پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری تخصصی روانشناسی بالینی دانشگاه شاهد تهران

2 دانشیار دانشگاه علامه طباطبایی تهران

3 استاد روانشناسی دانشگاه محقق اردبیلی

4 دانشجوی دکترای تخصصی روانشناسی بالینی دانشگاه شاهد تهران

چکیده

هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش نارسایی هیجانی و بهزیستی اجتماعی در پیش‌بینی خشونت علیه زنان بود. این پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه‌ی آماری این پژوهش کلیه‌ی زنان متقاضی طلاق شهر اردبیل در سال 1396 بود که 106 نفر از آنها به روش نمونه‌گیری در دسترس به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. جهت جمع‌آوری داده‌های پژوهش از مقیاس خشونت علیه زنان، پرسشنامه‌ی نارسایی هیجانی و پرسشنامه‌ی بهزیستی اجتماعی استفاده شد. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از روش‌های آماری ضریب همبستگی و تحلیل رگرسیون چندگانه استفاده شد. نتایج نشان داد که بین نارسایی هیجانی و خشونت علیه زنان رابطه مثبت معنادار وجود دارد (05/0P<). همچنین بین بهزیستی اجتماعی و خشونت علیه زنان ارتباط منفی معناداری به دست آمد (05/0P<). نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نیز نشان داد که حدود 64 درصد واریانس خشونت علیه زنان از طریق متغیرهای نارسایی هیجانی و بهزیستی اجتماعی تبیین می‌شود. با توجه به این نتایج می‌توان گفت که شناخت هیجانات در سطح فردی و همچنین شناسایی و توصیف هیجانات و آگاهی از هیجانات می‌تواند در بهبود روابط زوجین و کاهش خشونت خانوادگی موثر باشد. همچنین سهیم دانستن خود در خانواده و جامعه و پذیرش جامعه و اعضای آن با نقاط ضعف و قوت های آن و داشتن روابط موثر با افراد نزدیک و همچنین حمایت از سوی افراد منجر به کاهش خشونت علیه زنان می‌شود.

کلیدواژه‌ها