با همکاری مشترک دانشگاه پیام نور و انجمن روانشناسی سلامت ایران

نوع مقاله : پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار، گروه روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران.

2 کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، گروه روانشناسی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران.

3 دانشجوی دکتری روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.

10.30473/ijohp.2025.71634.1366

چکیده

هدف:
این مطالعه بررسی کرد که چگونه درمان گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) می‌تواند به بهبود سلامت روان مادرانی که فرزندانی با ADHD دارند، کمک کند.

روش:
ما از یک طرح نیمه‌تجربی با پیش‌آزمون و پس‌آزمون، شامل یک گروه کنترل، استفاده کردیم. سی مادر دارای کودکان مبتلا به ADHD انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند: 15 مادر در هفت جلسه شرکت کردند و 15 مادردر گروه کنترل بودند. ما سلامت روان را با استفاده از پرسشنامه آرامش روانی اندازه‌گیری کردیم و نتایج را با استفاده از ANCOVA تجزیه و تحلیل کردیم.

نتایج:
مادرانی که در جلسات ACT شرکت کردند، بهبودهای قابل توجهی در چندین زمینه از سلامت روان، از جمله احساسات مثبت، اعتماد به نفس در مقابله، احساسات بالا، حمایت خانواده، ارتباط در گروه‌های نزدیک و سلامت روان کلی نشان دادند (همه p < 0.05). اندازه‌های اثر متوسط ​​تا بزرگ بودند (η² بین 0.12 و 0.65). حمایت اجتماعی روند رو به بهبودی را نشان داد (p = 0.07)، اما هیچ تغییر قابل توجهی در کنترل روانی یا ارتباط اجتماعی مشاهده نشد.

نتیجه‌گیری:
به نظر می‌رسد ACT گروهی رویکردی مؤثر برای افزایش آسایش روانی مادرانی است که از کودکان مبتلا به ADHD مراقبت می‌کنند و انعطاف‌پذیری روانشناختی بیشتر و روابط بین فردی بهتری را ترویج می‌دهد. با این حال، چالش‌هایی در کنترل روانی و ارتباط اجتماعی نشان می‌دهد که ممکن است درمان‌هایی دیگر ضروری باشد. این یافته‌ها از ACT به عنوان روشی انعطاف‌پذیر و سازگار با فرهنگ برای حمایت از سلامت روان مراقبان حمایت می‌کند.

کلیدواژه‌ها

موضوعات