نوع مقاله : پژوهشی
نویسندگان
چکیده
هدف پژوهش حاضر بررسی مدل علی حالت تهوع تأخیری ناشی از شیمی‌درمانی بر اساس بهزیستی روان‌شناختی با میانجیگری سبک مقابلۀ اجتنابی در زنان مبتلا به سرطان سینه بود. روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی بود و جامعۀ آماری این پژوهش را زنان مبتلا به سرطان سینه در شیراز با میانگین سنی 51 تا 56 سال تشکیل دادند. در این پژوهش از روش نمونه‌گیری دردسترس استفاده شد و تعداد 211 بیمار زن مبتلا به سرطان سینه که تحت درمان به وسیله شیمی‌درمانی بودند به صورت داوطلبانه بهزیستی روان‌شناختی ریف (1989)، پرسشنامۀ تهوع تأخیری ناشی از شیمی‌درمانی (1986) و پرسشنامۀ سبک‌های مقابله‌ای پارکر و اندلر (1990) را تکمیل کردند. داده‌ها به‌وسیلۀ نرم‌افزار ایموس تحلیل شد؛ یافته‌های پژوهش نشان داد که بهزیستی روان-شناختی بر سبک مقابلۀ اجتنابی تاثیر منفی و معناداری دارد و سبک مقابلۀ اجتنابی بر تهوع تأخیری تاثیر مثبت و معناداری دارد. آزمون سوبل نقش میانجیگری سبک مقابلۀ اجتنابی در رابطۀ بین بهزیستی روان‌شناختی و حالت تهوع تأخیری را تأیید کرد و مدل علی حالت تهوع تأخیری ناشی از شیمی-درمانی بر اساس بهزیستی روان‌شناختی با میانجیگری سبک مقابلۀ اجتنابی از برازش خوبی برخوردار بود. بنابراین می‌توان از طریق بهبود راهبردهای اجتنابی و بهزیستی روان‌شناختی زنان مبتلا به سرطان سینه، حالت تهوع تأخیری ناشی از شیمی‌درمانی را کاهش داد.
کلیدواژه‌ها
موضوعات
)