Document Type : research

Authors

• Isaac Rahimian Boogar ¹
• Somayeh safarzade ²
• Siavash Talepasand ³

¹ Associate professor of Health Psychology, Department of Clinical Psychology, Faculty of Psychology and Educational Sciences, Semnan University.

² Department of Clinical Psychology, Faculty of Psychology and Educational Sciences, Semnan University, Mahdishahr, Semnan

³ Department of Educational Psychology, Faculty of Psychology and Educational Sciences, Semnan University, Semnan

Abstract

Objective: A great number of patients leave psychotherapy prior to the end of treatment. The present study predicts the premature termination of individual psychotherapy based on patients’ expectations and tolerance and therapists’ competencies with the mediating role of therapeutic alliance.
Method: In this descriptive cross-sectional study, 317 patients referred to Mental Health Clinics, Pain Clinics and Substance Use Treatment Centers in Mashhad, Iran were selected by random sampling. The data were collected by Distress/Endorsement Validation Scale, Working Alliance Inventory-Short Revised, the Milwaukee Psychotherapy Expectations Questionnaire, and Outcome Questionnaire. The data were analyzed by SPSS-19 and structural equation modeling with LISREL-8.80 software.
Results: The examined model indicated good fitness for the data observed (RMSEA=0.02, GFI=0.99, AGFI=0.99, NFI=1, CFI=1, IFI=1, RMR=0.00253, P value=0.90). Psychotherapy expectations (γ=-0.40) and therapists’ competencies (γ=-0.29) directly influenced the premature termination of individual psychotherapy. Treatment tolerance (γ=-0.17) directly affected the premature termination of individual psychotherapy. Therapeutic alliance (β=-0.13) had an impact on the premature termination of individual psychotherapy. Psychotherapy expectations (γ=0.42) and therapists’ competencies (γ=0.54) significantly influenced the therapeutic alliance, thereby affecting the premature termination of individual psychotherapy.
Conclusions: Psychotherapy expectations, treatment tolerance, therapists’ competencies and therapeutic alliance interactively effect in the premature termination of psychotherapy and therefore on the health outcomes of patients. This finding did develop insights into designing the tailored interventions to resolve premature termination and improve the outcomes of psychotherapeutic interventions. Furthermore, clinicians must be concerned with these factors in the clinics and healthcare centers to enhance the successful termination of psychotherapy.

Keywords

• Psychotherapy
• Therapeutic Alliance
• Premature termination
• Health outcomes

Article Title [Persian]

اختتام زودرس رواندرمانی در موقعیت های کلینیکی سرپایی: اثرات ساختاری انتظارات بیمار، تحمل درمان، صلاحیت های درمانگر و اتحاد درمانی

Authors [Persian]

• اسحق رحیمیان بوگر ¹
• سمیه صفارزاده ²
• سیاوش طالع پسند ³

¹ سمنان، گروه روانشناسی بالینی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه سمنان

² گروه روانشناسی بالینی دانشگاه سمنان

³ گروه روانشناسی تربیتی دانشگاه سمنان

Abstract [Persian]

هدف: تعداد زیادی از بیماران قبل از پایان درمان روان درمانی را ترک می کنند. پژوهش حاضر به پیش بینی خاتمه زودرس روان درمانی را براساس انتظارات و تحمل بیماران و صلاحیت های درمانی با نقش واسطه ای اتحاد درمانی می پردازد.
روش: در این مطالعه توصیفی مقطعی، 317 بیمار مراجعه کننده به کلینیکهای بهداشت روان، درمانگاههای درد و مراکز درمانی مصرف مواد در مشهد به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. داده ها با استفاده از مقیاس اعتبارسنجی تحمل درمان ، پرسشنامه کوتاه اتحاد درمانی- تجدید نظر شده ، پرسشنامه انتظارات روان درمانی میلواکی و پرسشنامه پیامدهای درمانی جمع آوری شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS-19 و مدل سازی معادلات ساختاری با نرم افزار LISREL-8.80 تحلیل شد.
یافته ها: مدل مورد بررسی از داده های بدست آمده تناسب خوبی نشان داد. انتظارات روان درمانی (γ = -0.40) و صلاحیتهای درمانی (گ = -0.29) به طور مستقیم بر خاتمه زودرس روان درمانی فردی تأثیر دارند. تحمل درمان (γ = -0.17) به طور مستقیم در خاتمه زودرس روان درمانی فردی تأثیر داشته است. اتحاد درمانی (-0.13-β) در خاتمه زودرس روان درمانی فردی تأثیر داشت. انتظارات روان درمانی (γ = 0.42) و صلاحیت های درمانی (0.54 = γ) بر اتحاد درمانی تأثیر گذاشت و در نتیجه خاتمه زودرس روان درمانی فردی را تحت تأثیر قرار داد.
نتیجه گیری: انتظارات روان درمانی، تحمل درمان، صلاحیت های درمانی و اتحاد درمانی به طور متقابل بر خاتمه زودرس روان درمانی و بنابراین بر پیامدهای سلامتی بیماران تأثیر دارند. این یافته بینش مهمی در طراحی مداخلات متناسب برای رفع اختتام زودرس و بهبود نتایج مداخلات روان درمانی ارائه می کند. علاوه بر این، متخصصان بالینی در کلینیک ها و مراکز بهداشتی و درمانی باید به منظور تقویت اختتام موفقیت آمیز روان درمانی به این عوامل توجه کنند.

Keywords [Persian]

• روان درمانی
• اتحاد درمانی
• خاتمه زودرس
• پیامدهای سلامتی