In collaboration with Payame Noor University and Iranian Health Psychology

Document Type : research

Authors

1 Professor, Department of Psychology, University of Payame-Noor, Tehran, Iran

2 Assistant Professor, Department of Psychology, University of Payame-Noor, Tehran, Iran

3 PhD Candidate of Psychology, University of Payame-Noor, Tehran, Iran

Abstract

Objective: The present research aimed to determine the pure and combined effect of both techniques of mindfulness based-relaxation (MBR) and Transcranial Electrical Simulation (tCES) on decreasing prospective and retrospective memory errors and failure of executive functions of patients with type 2 diabetes.
Method: The study is a randomized three-group double-blind clinical trial with repeated measures designs. The sample of the study consisted of 30 patients selected with convenience and purposive sampling method from Diabetes Association of Bonab city, and they were randomly assigned to the three groups of 10 subjects: MBR, CES, MBR+CES groups; and they received interventions related to their group in 10 individual sessions. All patients were assessed by the Barkley Deficits in Executive Functioning Scale (BDEFS) and Prospective and Retrospective Memory Questionnaire (PRMQ), before and after the intervention, and one month after the intervention.
Result: The results of split-plot analysis of variance (SPANOVA) indicated the change of the mean of retrospective and prospective memory over time, and the change of prospective memory over time in different groups. The results of covariance analysis and the post hoc test of Ben Foruni indicated that in the follow-up phase, the prospective memory errors in the MBR+CES group were significantly lower than both the MBR and CES group (P <0.05).
Conclusion: The results of the study provide many theoretical and practical implications for improving the cognitive function of type 2 diabetic patients following MBR and CES therapeutic techniques.

Keywords

Article Title [Persian]

ترمیم شناخت دیابتی ها با ترکیب تن آرامی مبتنی بر ذهن آگاهی و تحریک الکتریکی فرامغزی

Authors [Persian]

  • احمد علی پور 1
  • غلامحسین جوانمرد 2
  • رقیه محمدی 3

Abstract [Persian]

هدف: پژوهش حاضر، با هدف تعیین تاثیر خالص و ترکیبی دو تکنیک تن آرامی مبتنی بر ذهن آگاهی (MBR) و تحریک الکتریکی فرامغزی (CES) در کاهش نارسایی کارکردهای اجرایی و خطاهای حافظه آینده نگر و گذشته نگر در بیماران دیابت نوع 2 انجام گرفته است.
روش: این پژوهش، یک کــار آزمــایی بــالینی تصــادفی سه گروهـــی دو ســر کور و از نوع طرح اندازه‌های تکراری است. نمونه شامل 30 بیمار بود که به روش مبتنی بر هدف و براساس نمونه‌گیری در دسترس از انجمن دیابت شهرستان بناب انتخاب شدند و به طور تصادفی در سه گروه 10 نفره MBR، CES، و گروه MBR+CES انتصاب شدند و در 10 جلسه انفرادی، مداخلات مربوط به گروه خود را اخذ کردند. کل بیماران، قبل از مداخلات، پس از اتمام مداخلات، و یک ماه بعد از اتمام مداخلات، به وسیله پرسشنامه نقص کارکردهای اجرایی بارکلی (BDEFS)، و پرسشنامه حافظه گذشته نگر و آینده نگر (PRMQ)، مورد سنجش قرار گرفتند.
یافته ها: نتایج تحلیل واریانس بین- درون گروهی (SPANOVA)، حاکی از تغییر میانگین حافظه گذشته نگر و آینده نگر در طول زمان، و تغییر حافظه آینده نگر در طول زمان در گروههای مختلف بود. نتایج تحلیل کوواریانس و آزمون تعقیبی بن فرونی نشان داد که در مرحله پیگیری، خطاهای حافظه آینده نگر در گروه MBR+CES هم نسبت به گروه MBR و هم نسبت به گروه CES بطور معناداری کمتر شده بود (P<0/05).
نتیجه گیری: نتایج این پژوهش، تلویحات نظری و کاربردی بسیاری در زمینه بهبود عملکرد شناختی بیماران دیابت نوع 2 به دنبال تکنیک های درمانی MBR و CES بهمراه دارد.

Keywords [Persian]

  • کارکردهای اجرایی
  • حافظه
  • MBR
  • CES
  • دیابت نوع 2