In collaboration with Payame Noor University and Iranian Health Psychology

Document Type : research

Authors

1 Ph.D. Student, Department of Health Psychology, Payame Noor University (PNU), Tehran, Iran

2 Associate Professor, Payame Noor University (PNU), Tehran, Iran

3 Assistant Professor of Cardiology, Department of Cardiology, Shahid Rajaei Hospital, Alborz University of Medical Sciences, Karaj, Iran

Abstract

Objective: The present study aimed to compare the effectiveness of autogenic training and progressive muscle relaxation in improving the anxiety components of women with chest pain.
Method: The research method was experimental with a pre-test-post-test design, a control group, and a three-month follow-up. The statistical population included all women with chest pain in Karaj city in 2021. using a purposeful sampling method, 60 patients with chest pain in Shahid Rajaei Hospital were selected and randomly assigned into three groups autogenic training, progressive muscle relaxation training, and control group. Autogenic training was provided in twelve 90-minute sessions, and progressive muscle relaxation intervention was administered in eight 2-hour sessions. Beck's (1988) anxiety questionnaires, Tylor & Cox (1998) revised anxiety sensitivity, and Rapee, et al (1996) perception of anxiety control was used to collect data. Data analysis was done using covariance analysis and post hoc test methods.
Results: The results showed that autogenic training and progressive muscle relaxation alone have been effective in reducing anxiety symptoms, anxiety sensitivity and perception of anxiety control and autogenic training was more effective in improving anxiety components compared to progressive muscle relaxation (p<0.05).
Conclusion: Considering the greater effectiveness of autogenic training on the anxiety components, it is suggested that relevant experts use this intervention to reduce the anxiety of patients with chest pain.

Keywords

Article Title [Persian]

مقایسه اثربخشی آموزش اتوژنیک و تنش‌زدایی پیش‌رونده عضلانی بر اضطراب

Authors [Persian]

  • معصومه کاظمی 1
  • مژگان آگاه 2
  • محمد جلالی 3
  • عزت الله نیکوزاده 2

1 دانشجوی دکتری، گروه روانشناسی سلامت، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.

2 دانشیار، گروه روانشناسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران

3 استادیار قلب و عروق، بخش قلب و عروق، بیمارستان شهید رجایی، دانشگاه علوم پزشکی البرز، کرج، ایران

Abstract [Persian]

هدف: هدف مطالعه حاضر مقایسه اثربخشی آموزش اتوژنیک و تنش‌زدایی پیش‌رونده عضلانی بر بهبود مؤلفه های اضطرابی زنان مبتلا به درد قفسه سینه بود. روش: پژوهش حاضر آزمایشی از نوع پیش آزمون–پس آزمون با گروه کنترل و پیگیری سه ماهه بود. جامعه‌ی آماری شامل تمامی زنان مبتلا به درد قفسه سینه در شهر کرج در سال 1400 بودند. روش نمونه گیری هدفمند بود و 60 نفر از بیماران مبتلا به درد قفسه سینه در بیمارستان شهید رجائی کرج انتخاب شدند و در سه گروه آموزش اتوژنیک، آموزش تنش‌زدایی پیش رونده عضلانی و گروه کنترل قرار گرفتند. آموزش اتوژنیک 12 جلسه 90 دقیقه ای و مداخله تنش زدایی پیش رونده عضلانی نیز شامل 8 جلسه 2 ساعته بود. برای ارزیابی متغیرهای پژوهش از پرسشنامه‌های اضطراب بک (1988)، حساسیت اضطرابی تجدیدنظر شده تایلور و کاکس (1998) و ادراک کنترل اضطراب رپی و همکاران (1996) استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از روش‌های تحلیل کوواریانس و آزمون تعقیبی انجام شد.. یافته‌ها: نتایج نشان داد آموزش اتوژنیک و تنش زدایی پیش رونده عضلانی هر کدام به تنهایی موجب کاهش حساسیت اضطرابی، نشانه های اضطراب و ادراک کنترل اضطراب شده اند و آموزش اتوژنیک در مقایسه با تنش‌زدایی پیش‌رونده عضلانی بر بهبود مؤلفه‌های اضطرابی اثربخشی بیشتری دارد (05/0> p). نتیجه‌گیری: با توجه به اثربخشی بیشتر آموزش اتوژنیک بر بهبود مؤلفه‌های اضطرابی پیشنهاد می شود کارشناسان مربوطه جهت کاهش اضطراب بیماران مبتلا به درد قفسه سینه از آموزش اتوژنیک استفاده کنند.

Keywords [Persian]

  • اتوژنیک
  • تنش‌زدایی پیشرونده عضلانی
  • درد قفسه سینه
  • مؤلفه‌های اضطراب