Document Type : research

Authors

• Mahboubeh Hormozi Sheikhtabaghi
• Mozhgan Agah ¹
• Fariborz Bagheri ²

¹ Associate Professor, PhD in Health Psychology, Payame Noor University, Tehran, Iran .

² Associate Professor, Department of Psychology, Islamic Azad University, Science and Research Branch, Tehran, Iran.

Abstract

Abstract
Objective: Diabetes is a chronic disease that has negative physical and psychological consequences and effective interventions are necessary to reduce these consequences. Therefore, this study aimed to compare the Autogenic training (AT) and Affect regulation training (ART) on the psychological adjustment of women with type 2 diabetes.
Methods: Among female patients with type 2 diabetes referred to the Iranian Endocrine Institute, 33 patients were selected by convenience sampling and randomly divided into three groups (AT, ART, and control). Participants answered the Psychosocial Adjustment to Illness Scale (PAIS‐SR) before and at the end of the intervention. The subjects of ART and AT groups underwent 10 90-minute training sessions and the control group did not receive any intervention.
Results: Data analysis with MANOVA and ANOVA showed that psychosocial adjustment to disease in both ART and AT groups was significantly improved compared to the control group (P <0.05). The two groups of AT and ART were not significantly different in improving psychosocial adjustment to disease (P >0.05).
Conclusion: It seems that both interventions AT and ART have been effective in improving the psychological adjustment of women with type 2 diabetes by affecting the conscious or unconscious mechanisms of mind-body communication.
Keywords: Diabetes, affect regulation, autogenic training, psychological adjustment.

Keywords

• Diabetes
• affect regulation
• autogenic training
• psychological adjustment

Article Title [Persian]

مقایسه اثربخشی آموزش تنش‌زدایی خودزاد با آموزش تنظیم عاطفه بر سازگاری روان‌شناختی زنان مبتلا به دیابت نوع دو

Authors [Persian]

• محبوبه هرمزی شیخ طبقی
• مژگان آگاه هریس ¹
• فریبرز باقری ²

¹ دانشیار دانشگاه پیام نور تهران

Abstract [Persian]

چکیده
هدف: دیابت، یکی از مهم ترین بیماری‌های مزمن است که دارای پیامدهای منفی جسمانی و روان‌شناختی است. در نتیجه انجام مداخله‌های کارآمد در کاهش این عواقب ضروری است. لذا هدف این پژوهش، مقایسه اثربخشی آموزش تنش‌زدایی خودزاد (AT) با آموزش تنظیم عاطفه (ART) بر سازگاری روان‌شناختی زنان مبتلا به دیابت نوع دو بود. روش: ابتدا از میان بیماران زن مبتلا به دیابت نوع دو مراجعه‌کننده به انستیتوی غدد ایران، 33 بیمار با نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی در سه گروه ( آموزش تنش‌زدایی خودزاد، آموزش تنظیم عاطفه و گواه) قرار گرفتند. شرکت‌کنندگان پیش از شروع و در پایان مداخله به پرسشنامه سازگاری روانی اجتماعی با بیماری (PAIS) پاسخ دادند. سپس آزمودنی‌های گروه ART و AT به مدت 10 هفته هر هفته یک جلسه 90 دقیقه‌ای آموزش‌های مرتبط را دریافت کردند و گروه گواه مداخله‌ای دریافت نکرد. نتایج: پس از جمع‌آوری داده‌ها، با روش آماری MANOVAو ANOVA مشخص شد اثر جمعی و تفکیکی نمرات هر هفت زیرمقیاس و همچنین نمره کل سازگاری روانی- اجتماعی با بیماری در هر دو گروه ART و AT در مقایسه با گروه کنترل کاهش معنادار داشت (05/0>P) که بیانگر افزایش سازگاری روان‌شناختی بود . اما این دو گروه‌ AT و ART تفاوت معناداری با هم نداشتند (05/0<P). نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد که هر دو مداخله در بهبود سازگاری روان‌شناختی زنان مبتلا به دیابت نوع دو به واسطه تأثیر روی مکانیزم‌های هشیار یا ناهشیار ارتباط ذهن -بدن موثر واقع شده‌اند.

Keywords [Persian]

• دیابت نوع دو
• آموزش تنظیم عاطفه
• آموزش تنش‌زدایی خودزاد
• سازگاری روان‌شناختی